بیوگرافی و عکس پوری بنایی قبل از انقلاب

در ادامه این مطلب با زندگینامه پوری بنایی و عکس پوری بنایی قبل از انقلاب بیشتر آشنا میشوید.

عکس پوری بنایی قبل از انقلاب

پوری بنایی (زاده ۱۹ مهر ۱۳۱۹ در اراک) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون است. او خواهر اکی بنایی خواننده است. پوری بنایی در ۱۳ سالگی به هنرستان خیاطی رفت. بعد از خیاطی هوس یاد گرفتن یک ساز ایرانی به سرش زد و چند سالی سنتور تمرین کرد!

بعد ها به باله علاقمند شد و نزد خانم لازاریان تمرین باله کرد. در حقیقت، بی آنکه خود بداند، داشت برای آن آرزوی نهایی اش، یعنی ورود به سینما آماده می شد!

نگاهی بر خانواده و عکسهای پوری بنایی قبل از انقلاب

۶ ساله بود که با خانوادهاش از اراک به تهران آمد . ۶ خواهر و یک برادر دارد. خواهران همگی در آنسوی ایران زندگی می کنند، اما برادرش در ایران است! یکی از خواهرهایش خواننده بود. با نام «اکی » بنایی. از آخرین شاگردهای استاد نی داوود بود. همان که استادِ قمرالملوک هم بود.

ازدواج پوری بنایی

به گفته خودش: ساموئل خاچیکیان کارگردان معروف، برای بازی در فیلم خداحافظ تهران از من دعوت کرد. در این فیلم من نقش مقابل بهروز وثوقی را بازی می کردم .همبازی شدن همان و علاقه شدید بین من و او همان! این فیلم در حقیقت سرآغازی بود برای بازی در فیلم های بعدی به اتفاق بهروز.

به تدریج یک زوج سینمایی موفق شدیم که با استقبال مردم هم رو به رو شد. بعدهم عشقِ ما به یک نامزدیِ طولانی کشید. از سوی دیگر مسعود کیمیایی در فیلم خداحافظ تهران دستیار خاچیکیان بود. همان جا کیمیایی به بهروز گفت قصد دارد اولین فیلم بلند سینمایی اش را بسازد و برای نقش اول او را در نظر گرفته است. بهروز داستان را برایم گفت و تاکید کرد که دوست دارد من در قیصر بازی کنم. اما این را هم گفت که برای شروع کار ۱۰۰ هزار تومان کم دارند!

من بدون آن که حرفی بزنم رفتم بانک عمران و ۱۰۰ هزار تومان وام گرفتم و دادم به بهروز! حتی یادم هست که برای بانک عمران یک فیلم تبلیغاتی هم بازی کردم که طرفدارانم را عصبانی کرد!

در قیصر من نقش نامزد بهروز را بازی میکردم. نقشی که در واقعیت هم شکل گرفته بود، اما به ازدواج نیانجامید! پس از قیصر هم او به دنبال کار خود رفت و من هم در پی سرنوشت خود! نامزدی ما شش سال طول کشید. نمی دانم چه طور شد که گوگوش و بهروز به هم دل باختند و کارشان به ازدواج کشید.

عکس های قبل از انقلاب پوری بنایی و آثار او

کارنامه هنری پوری بنایی

شیرین (۱۳۸٧)
مریم و مانی(۱۳۵۷)
پشت و خنجر (۱۳۵۶)
تلافی (۱۳۵۶)
سرباز (۱۳۵۶)
آتش جنوب (۱۳۵۵)
خانم دلش موتور می خواد (۱۳۵۵)
غزل (۱۳۵۵)
میراث (۱۳۵۵)
زنبورک (۱۳۵۴)
مهرگیاه (۱۳۵۴)
گلنسا در پاریس (۱۳۵۳)
بیگانه (۱۳۵۲)
خوشگذران (۱۳۵۲)
خیالاتی (۱۳۵۲)
عیالوار (۱۳۵۲)
فرزند شمشیر (۱۳۵۲)
قربون زن ایرونی (۱۳۵۲)
پدر که ناخلف افتد (۱۳۵۱)
تنها مرد محله (۱۳۵۱)
جهنم + من (۱۳۵۱)
خوشگله (۱۳۵۱)
سرزمین دلاوران (۱۳۵۱)
شیر بها (۱۳۵۱)
عاصی (۱۳۵۱)
علی سورچی (۱۳۵۱)
قایقرانان (۱۳۵۱)
نانجیب (۱۳۵۱)
یک جو غیرت (۱۳۵۱)
برای که قلب‌ها می‌تپد (۱۳۵۰)
دیوار شیشه‌ای (۱۳۵۰)
زن یکشنبه (۱۳۵۰)
زیر بازارچه (۱۳۵۰)
قصاص (۱۳۵۰)
مردان سحر (۱۳۵۰)
ملا ممد جان (۱۳۵۰)
یک خوشگل و هزار مشکل (۱۳۵۰)
آینه زمان (۱۳۴۹)
دور دنیا با جیب خالی (۱۳۴۹)
رسوایی (۱۳۴۹)
شهر گناه (۱۳۴۹)
کوچه مردها (۱۳۴۹)
جدایی (۱۳۴۸)
دنیای آبی (۱۳۴۸)
قلب‌های طلایی (۱۳۴۸)
قيصر (۱۳۴۸)
جاده تبهکاران (۱۳۴۷)
خشم کولی (۱۳۴۷)
دزد سیاهپوش (۱۳۴۷)
رودخانه وحشی (۱۳۴۷)
گرداب گناه (۱۳۴۷)
من هم گریه کردم (۱۳۴۷)
سرنوشت (۱۳۴۶)
مردی از اصفهان (۱۳۴۶)
وسوسه شیطان (۱۳۴۶)
حاتم طائی (۱۳۴۵)
خداحافظ تهران (۱۳۴۵)
قفس طلایی (۱۳۴۵)
یک قدم تا بهشت (۱۳۴۵)
زبون بسته (۱۳۴۴)
شانس بزرگ (۱۳۴۴)
مرخصی اجباری (۱۳۴۴)
مردی در قفس (۱۳۴۴)
مو طلایی شهر ما (۱۳۴۴)
دزد شهر (۱۳۴۳)
عروس فرنگی (۱۳۴۳)

تحصیلات و عکس های پوری بنایی قبل انقلاب

خودش می گوید: وقتی دیپلم ادبی را گرفتم، سرشار از عشق به سینما بودم اما این علاقه را به دلیل احترامی که برای پدرم قائل بودم هرگز بر زبان نیاوردم. تا این که آقای نصرت الله وحدت که با زن عموی من آشنا بودند به خانه ما آمد تا از پدرم اجازه بگیرد من در فیلم عروس فرنگی بازی کنم ! پدرم اول مخالفت کرد .

اما با اصرار آقای وحدت به شرط آن که پاک و سالم بمانم و لباسهای نامناسب نپوشم، قبول کرد.

از سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۵۷ حدود ۸۵ فیلم بازی کردم که چند تایی از آنها فیلمهای مشترک ایران با آمریکا، فرانسه، ترکیه و ژاپن بود.

وی فعالیت سینمایی‌اش را در سال ۱۳۴۳ با بازی در فیلم «عروس فرنگی» به کارگردانی نصرت‌الله وحدت آغاز کرد. از بازی‌های به یاد ماندنی و خاطره‌انگیز وی می‌توان به نقش «اعظم» در دو فیلم «قیصر» و «کوچه مردها» اشاره کرد.

او پس از انقلاب موفق به بازی در هیچ فیلمی نشد. محمدعلی نجفی برای مجموعه تلویزیونی سربداران (۱۳۶۲) به او پیشنهاد همکاری داد که بنایی به دلیل بیماری پدر و مادرش نپذیرفت. همچنین در سال‌های بعد از انقلاب چند بار به خارج از کشور رفت و به رغم پیشنهادهایی که برای بازیگری به او شد به ایران بازگشت و حاضر به اقامت در خارج از کشور نشد.

آخرین کار سینمایی پوری بنایی، بازی در فیلم «مریم و مانی» به کارگردانی کبری سعیدی است، البته در سال ۱۳۸۶ در فیلم «شیرین» به کارگردانی عباس کیارستمی به عنوان یکی از صد بازیگر زنی که در این فیلم در نقش تماشاگران در حال تماشای یک فیلم دیده شدند شرکت داشت.

۱

۲

۳

۴

۵

میانگین امتیازات ۵ از ۵

از مجموع ۱ رای