پای بیژن بنفشه خواه بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون هم به اجرا در تلویزیون باز شد و قرار است «پنج ستاره» با میزبانی او روی آنتن برود.مرتضی جاسبی مدیر گروه اجتماعی شبکه پنج سیما از اجرای بیژن بنفشه خواه بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون در سری جدید «پنج ستاره» خبر داد.
بیژن بنفشه خواه مجری
بیوگرافی بیژن بنفشه خواه
بیژن بنفشه خواه از همان نسل اولی های طنز کار تلویزیون به حساب می آید و این ژانر را با کارگردان های مختلف در شرایط مختلف تلویزیون تجربه کرده است. زیاد به آینده حرفه و شغل بازیگری امیدوار نیست و نگران آینده است. با آنکه چهل و هشت سال از عمرش گذشته، اما همچنان کودک درونش شاد و سرزنده است.کارهای سینمایی خیلی کم به او پیشنهاد می شود، اما دوست دارد در سینما هم فعالیت داشته باشد.در ادامه بازیگرآنلاین را دنبال کنید تا نگاهی به بیوگرافی بیژن بنفشه خواه داشته باشیم.
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه آمده است:وی متولد ۹ فروردین ۱۳۵۲ در تهران، بازیگر است
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه لازم به ذکر است:او فارغ التحصیل رشته نمایش از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد ورودی 1371 می باشد در یک خانواده هنری پرورش یافت و حالا بازیگر صاحب نام کمدی می باشد
قد بیژن بنفشه خواه
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه بهتر است بدانید قد او 180 سانتی متر است.
بیوگرافی خانواده بیژن بنفشه خواه
بیژن بنفشه خواه در تهران بدنیا آمده است.
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه درباره ی خانواده اش آمده است:پدرش رضا بنفشه خواه از بازیگران قدیمی و مادرش خانوم جشنیه نیکی‌زاده رهبر دبیر بازنشسته آموزش و پرورش می باشد و دو برادر بنام هژیر و پژمان دارد که اولی از او بزرگتر و دومی کوچکتر است.پژمان برادر کوچکترش گریمور و چهره پرداز می باشد.
همبازی دوران کودکیش برادرش بود که همش در حال شلوغ کردن و شیطنت بودند. در عین پر شر و شوری بسیار بانمک و جذاب بود و کمتر مایه آزار و اذیت کسی میشد.
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه بهتر است بدانید عموی او محمود بنفشه خواه نیز بازیگر می باشد.همیشه قدردان زحمات پدر و مادرش است . پدرش فوق العاده حساس و زودرنج است، اما خودش با پدر از این بابت کمی تا قسمتی فرق دارد.
بیوگرافی رضا بنفشه خواه پدر بیژن بنفشه خواه
ازدواج و وضعیت تاهل بیژن بنفشه خواه
بیشترین جستجوها در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه درباره همسر ایشان است که شما عزیزان میخواهید بدانید همسر ایشان کیست.
سال 88 ازدواج کرد و دو فرزند بنام یاسمین و امیرعلی دارد همسرش از دوستان لیلی رشیدی است از مشورت با همسرش همیشه اظهار رضایت دارد با مهران غفوریان و رضا داوود نژاد رابطه خانوادگی و صمیمانه دار بسیار طناز و دوست داشتنی و بامزه است.نکته جالب از فرزند بزرگتر بیژن بنفشه خواه است که اگر او در سال 1388 ازدواج کرده چطور فرزندش امیرعلی اینقد بزرگ است آیا پسرش امیر علی از همسر اولش بوده ؟ یا اینکه همسرش دوبار ازدواج کرده جای سوال دارد که در هیچ سخنرانی و منابع مصاحبه با ایشان یافت نمی شود.
پدر بودن حس خیلی جالبی است و برای مسئولیت پذیرتر شدن خیلی بهتر است
تا پدر نباشید نمی توانید این حس را درک کنید من بچه ها را خیلی دوست دارم و ترجیح می دهم اگر امکانات و زمان اجازه می دهد 4 یا 5 بچه داشته باشم اما خیلی سخت است
علایق و حقایقی درباره بیژن بنفشه خواه
در ادامه بیوگرافی بیژن بنفشه خواه مروری میکنیم بر علایق و حقایقی درباره ی او.با ما همراه باشید.
بازیگری بیژن بنفشه خواه برای پول
جالب است بدانید من برای اولین بار به دلیل مسائل مالی به این سمت سوق پیدا کردم در ابتدای ورودم به دانشگاه به دلیل هزینه های بالای دانشگاه در یک کار کمدی تست دادم و قبول شدم
از آن سال به بعد دیگر در ژانر طنز باقی ماندم
دوستان هنری بیژن بنفشه خواه
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه آمده است: همسرش از دوستان لیلی رشیدی است از مشورت با همسرش همیشه اظهار رضایت دارد با مهران غفوریان و رضا داوود نژاد رابطه خانوادگی و صمیمانه دار بسیار طناز و دوست داشتنی و بامزه است
بچه درس خوانی نبودم
هیچ وقت بچه درسخوانی نبودم و همیشه مدرسه برایم کابوس بود البته تا ابتدایی معدلم 18 – 19 بود ولی از اول راهنمایی سالی یک تجدید رو داشتم در دبیرستان کلا مردود شدم
آشپزی بیژن بنفشه خواه
بهترین کارگردان از نظر بیژن بنفشه خواه
بیژن، سروش صحت را خیلی قبول دارد و از کار کردن با او لذت می برد و صحت را جزو بهترین کارگردانان میداند.
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه بهتر است بدانید مدتی کافی شاپ داشت، ولی چون به کارهای بازیگری اش نمی رسید آن را تعطیل کرد.
بهترین آثار بنفشه خواه از دیدگاه خودش
بیژن بنفشه خواه بازی در مجموعه‌های «پژمان»، «ساختمان پزشکان»، «بدون شرح» و «راه طولانی» را بهترین آثار خود میداند
شروع فعالیت هنری بیژن بنفشه خواه
در سال 1373 وقتی 21 ساله بود با سریال پیک سپید شادی برای کودک و نوجوان وارد تلویزیون شد.
ایشان در سینما هم چندین فیلم سینمایی بازی کرده اولین کار سینمایی او در سال ۱۳۷۹ با فیلم رقص شیطان بوده است و سپس در سال ۸۹ از ما بهترون را بازی کرد.
در سال‌های بعد در وفا ۲۰۱۲ ، دربست ، هشتگ ، قهرمانان کوچک ،ما خیلی باحالیم ، کاتیوشا و تخته گاز را در رزومه هنری سینمایی خود دارد.
شهرت بیژن بنفشه خواه
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه آمده است: با سریال بدون شرح در سال 1381 چهره اش شناخته شده و در ادامه با حضور در سریال مرد دوهزار چهره، قهوه تلخ و سپس ساختمان پزشکان به شدت به شهرت رسید
یکی از بهترین بازی هایش در «مرد دو هزار چهره» است که در نقش کمک خلبان ایفای نقش کرد.
در بیوگرافی بیژن بنفشه خواه از دیگر آثار ماندگار او سریال لیسانسه ها است که او در نقش محمود مهاجر پدر ترانه بازی کرد و مورد توجه مردم قرار گرفت.مجموعه ای بسیار جذاب و دیدنی که بسیاری از مخاطبان تلویزیونی را راضی نگه داشت
بیژن بنفشه خواه در آخرین کار تلویزیونی خود به نام پلاک 13 در نقش ناصر پاکدامن بازی کرد و مورد توجه مردم قرار گرفت.
دلمان نیامد در ادامه بیوگرافی بیژن بنفشه خواه مصاحبه ای که با ایشان انجام شده است را برایتان درج نکنیم ، با بازیگرآنلاین همراه باشید
اگر بخواهی از بین دوره‌های مختلف سنی، یکی را انتخاب کنی، بهترین روزهاي زندگي‌ات در چه دوره‌ای شکل گرفته؟
بهترين روزهاي زندگي من به سال‌هاي دبيرستان برمی‌گردد؛ يعني همان دوره‌ی نوجوانی که آدم پر از انرژي است و بي‌بهانه خوشحال است.
ميانه‌ات با درس و مدرسه چه‌طور بود؟
بیژن بنفشه‌خواه : من بچه‌ي درس‌خواني نبودم و مدرسه برایم کابوس بود! در دوره‌ي ابتدايي معدلم ۱۹-۱۸ بود. اما از اول راهنمايي سالي يك‌بار تجديد شدم تا اول دبيرستان كه دیگر كلاً مردود شدم! البته يادم مي‌آيد پاييز آن‌سال دوباره از من و حدود 10 نفري كه رد شده بودند، امتحان گرفتند
و همه‌مان قبول شديم و رفتيم پايه‌ي دوم. پدرم هم از اوضاع درسي‌ام ناراضي بود. اما از اين‌جور مسايل كه بگذريم، دوره‌ي نوجواني‌ام را دوست دارم و فكر مي‌كنم نوجواني مي‌تواند دوره‌ي طلايي زندگي هركسي باشد.
با اين اوضاع درس‌نخواندن چه‌طور دانشگاه قبول شدي؟
بیژن بنفشه‌خواه : این موضوع باعث تعجب خودم هم شد! تقريباً آن‌قدر از قبول‌نشدنم مطمئن بودم كه حتي «پيك سنجش» را که اسامی قبول‌شدگان در آن چاپ میشد، نگرفتم.سال 1370 در مقطع سوم دبيرستان درس می‌خواندم و هنوز ديپلمم را نگرفته بودم. آن‌موقع هنوز مي‌توانستي قبل از گرفتن ديپلم در آزمون دانشگاه آزاد شركت كني؛ من هم همين‌كار را كردم و از بین رشته‌های هنري، گرافیک، نقاشی و نمایش را انتخاب کردم و به همین شکل، تصادفی قبول شدم. حتی وقتی پدرم خبر قبولی‌ام را آورد، فکر کردم شوخی می‌کند! خلاصه دو ترم مرخصي گرفتم و بعد از گرفتن ديپلم، در سال 1371 وارد دانشگاه شدم.
خودمانیم، مشكل هنرمندان با درس و مدرسه چيست؟ چرا بعضي‌ها مثل خودت خيلي با مدرسه حال نمي‌كنند؟
بیژن بنفشه‌خواه: نمي‌دانم، شاید يك‌جور ريشه‌هاي روان‌شناختي داشته باشد. مثلاً يادم مي‌آيد در دوره‌ي راهنمایی بی‌خود و بي‌جهت کتک می‌خوردم. با ترکه و چوب نوجوان‌ها را مي‌زدند، فقط به‌جرم اینکه چرا سرت را این‌طرفی کردی یا با بغل‌دستی‌ات حرف زدی! آن‌موقع خیلی راحت بچه‌ها را کتک می‌زدند.
آخر مگر آدم، نوجوان ۱۲ساله را کتک می‌زند؟!
البته مدرسه‌هاي زمان ما خیلی شلوغ بود و کمبود‌های زیادی داشتیم. وقتی در يك کلاس ۵۰ دانش‌آموز نشسته باشد، معلوم است که معلم نمی‌تواند درست رفتار کند، اما خوشبختانه شنيده‌ام که الآن اوضاع خیلی بهتر شده است.
پس حالا که در مدرسه كتك خورده‌اي، يكي از خاطره‌هايش را هم براي نوجوانان دوچرخه‌اي تعريف كن.
بیژن بنفشه‌خواه : شايد برايتان جالب باشد كه من و «نیما فلاح»، همكلاسي بوديم و دوستي‌مان به دوم دبستان برمي‌گردد. یک‌روز، نفری یک آینه‌ي کوچک سر کلاس برده بودیم و موقعي كه معلم پاي تخته مي‌نوشت، آن را درمي‌آورديم و نور خورشید را روی تخته می‌انداختیم.
در يكي از اين لحظه‌ها، يك‌دفعه معلممان برگشت و نیما نور را انداخت توی چشم او! بعد هم سريع آينه‌اش را قايم كرد. معلممان هم آمد يك سيلي آبدار خواباند زير گوش من! هرچه هم به او گفتم کار من نيست، باور نکرد كه نكرد. شايد هم حق داشت، چون آینه را توي دست من دیده بود.
البته من هم معرفت به‌خرج دادم و نیما را لو ندادم؛ تازه بعدش هم كه از کلاس بیرون آمدم ناظممان هم یک سيلي ديگر نثارم كرد!
يادم مي‌آيد در يك گفت‌وگو گفته بودي كه ذهن بازيگوشي داشتي كه سر كلاس مدام این‌ور و آن‌ور می‌پرید.
بیژن بنفشه‌خواه : بله، یک دلیل مشکل‌هاي درسی‌ام، همین نداشتن تمرکز بود. اما هیچ‌وقت كسي سعي نمي‌كرد علت درس‌نخواندنم را كشف كند.كسي به این سؤال فكر نمي‌كرد، نوجواني كه تا پنجم ابتدايي معدلش بالاي ۱۸ بوده، چرا یکهو تجديد مي‌شود؟ فقط چه در خانه چه در مدرسه دعوايم ميكردند که «چرا درس نمی‌خونی؟!»
مواقعي هم كه در مدرسه کتک می‌خوردم، به پدرم نمی‌گفتم. چون می‌دانستم در خانه هم یک دعواي ديگر با پدرم خواهم داشت. از شانس من، برادر بزرگ‌ترم هم درس‌خوان بود و از آن‌هايي بود كه حتي اگر درس نمي‌خواند، ۲۰ مي‌گرفت! مرا با او هم مقايسه ميكردند. خلاصه درس، همه‌ي زندگي مرا تحت‌تأثير قرار داده بود؛ آن‌قدر كه گاهي با خودم مي‌گفتم «خدايا من رو بكش!».
به قول نوجوان‌ها: «بی‌خیال بابا! تا این حد؟!»
بیژن بنفشه‌خواه : بله! مسئله‌ي درس، ذهن و زندگي‌ام را پر از تنش کرده بود؛ تا آن‌جا كه حتی یک‌بار با خودم فکر کردم بروم بالاي ساختمان بلند مخابرات كه نرسيده به سیدخندان است و خودم را بیندازم پایین! بعد در همان گير و دار با خودم فكر كردم حالا اگر رفتم آن‌جا، اگر نگهبان همان دم در، جلويم را گرفت و از من پرسيدند «کجا؟» چه بگويم؟!
فكر كردم لابد نمی‌گذارند پايم به پشت‌بام هم برسد، بنابراين مجبورم از پنجره‌اي چيزي بپرم پايين. بعد ياد مادرم مي‌افتادم و فكر مي‌كردم من اگر اين‌كار را بكنم، مادرم چه حالي می‌شود؟ خلاصه اين‌قدر به این چیزها فکر مي‌کردم كه كلاً پشیمان می‌شدم!
در گیر و دار مسایل درسی و یأس‌های فلسفی مربوط به آن، عشق و علاقه‌ای هم در دوره‌ي نوجوانی داشتی؟
بیژن بنفشه‌خواه : بله، يك آتاری داشتم که پدرم به قیمت ۱۰هزار تومان برایم خریده بود و البته خودش هم با آن بازی می‌کرد! برنامه‌ي «دیدنی‌ها» را هم خیلی دوست داشتم وكارتون‌هايي مثل «هاچ، زنبور عسل»، «سندباد»، «پينوكيو»، «خونه‌ي مادربزرگه» و البته کارتون‌های ژاپنی که بیش‌ترشان افسرده‌کننده بود.
بازيگري چه‌طور؟ در دوره‌ي نوجواني‌ات دوست داشتي بازيگر شوي يا آرزوهاي ديگري در سرت بود؟
بیژن بنفشه‌خواه : آرزوهای بچگي‌ام كه خیلی یادم نیست، اما آن‌طور كه پدر و مادرم مي‌گويند، گویا می‌گفته‌ام كه دوست دارم در نیروی دریایی کار کنم! اما بزرگتر که شدم، ديگر نمی‌دانستم می‌خواهم چه‌کاره شوم. تا وقتی که كنکور نداده بودم، تکلیفم با خودم روشن نبود. من حتی فکر نمی‌کردم
موفق به گرفتن دیپلم شوم، اما هم دیپلم گرفتم و هم در رشته‌ي تئاتر درس خواندم؛ در حالی که اصلاً فکر نمی‌کردم بتوانم به دانشگاه بروم!
بیژن بنفشه‌خواه : بله، البته در دانشگاه رابطه‌ام با اساتيد دانشگاه نسبتاً خوب بود. بيش‌تر استادهاي دانشگاه آزاد (مثل مرحوم استاد سمندريان) هم از دانشگاه هنرهاي زيبا آمده بودند و كادر اساتيد، بسيار عالي بود.
اما من در شروع دانشگاه برای پرداخت شهريه، مشکل پیدا کردم و پدرم می‌گفت نمی‌تواند هزینه‌ي دانشگاه آزاد را پرداخت کند. برای همین مجبور شدم از ترم دوم سر كار بروم كه اولينش تئاتر عروسكي «بهروز غريب‌پور» به‌نام «ميكي و كارگاه۲» بود. بعدش هم رفتم سر برنامه‌ي «۳۹» که هم‌دوره‌ي «ساعت‌خوش» ساخته و پخش شد؛ ساعت‌خوش، پنجشنبه‌ها پخش میشد و ۳۹ جمعه‌ها.
قبل از ورود به دانشگاه و در دوره‌ي نوجواني هم در فيلم يا سريالي بازي كرده بودي؟
بیژن بنفشه‌خواه : بله، اولین تجربه‌ي بازيگري‌ام به دوران ابتدایی برمی‌گردد و برنامه‌ي نوروزي«سیمای سال»كه من در آن يك آيتم بدون ديالوگ داشتم. در دوره‌ي راهنمایی هم در یک سریال مربوط به گروه كودك بازی کردم. اول دبیرستان هم كه رفتم، در يك فیلم۱۶ ميلي‌متري به‌كارگرداني «سعيد كلاهي»
ايفاي نقش كردم كه البته این‌ها را جزء فعالیت‌های حرفه‌ای خودم نمی‌دانم. بعد هم كه وارد دانشگاه شدم و به‌طور تخصصي در رشته‌ي تئاتر مشغول تحصيل شدم.البته قبل‌تر مي‌خواستم بروم هنرستان كه پدرم مخالفت كرد و گفت بهتر است در رشته‌ي تجربي يا رياضي درس بخوانم.
البته به‌نظرم این موضوع به‌نفعم تمام شد، چون کسانی که در این دو رشته درس می‌خواندند، بعداً در کنکور دانشگاه راحت‌تر در رشته‌هاي زيرمجموعه‌ي هنر قبول می‌شدند.
حالا هم كه حساسيت پدر و مادرها نسبت به كنكور و رشته‌ي تحصيلي نوجوان‌هايشان خيلي بيش‌تر از زمان نوجواني شما شده. ظاهراً فاصله و اختلاف‌نظر و سليقه‌ي نوجوان‌ها و بزرگ‌ترها هم بيش‌تر از دهه‌هاي گذشته شده. نظر شما چيست؟
بیژن بنفشه‌خواه : به‌نظر من نباید بچه‌ها را وادار كرد در رشته‌اي كه دوست ندارند، درس بخوانند و بايد به آن‌ها حق انتخاب داد تا به حوزه‌هايي كه جذابيت بيش‌تري برايشان دارد، بپردازند. راستش صحبت درباره‌ي اختلاف‌نظر نوجوان‌ها و والدينشان هم كار آساني نيست و بيش‌تر یک‌جور مسئله‌ي روان‌شناختی است.
بعضی از نوجوان‌ها گله دارند از اين‌كه پدر و مادرشان زبان آن‌ها را نمی‌فهمند و گاهی حتی با هم جر و بحثشان مي‌شود. بیژن بنفشه‌خواه به‌عنوان يك نوجوان ظلم‌ديده و درك‌نشده، چه نظر و قضاوتي در اين‌باره دارد؟
بیژن بنفشه‌خواه : البته من نوجوان‌تر از آنم كه بخواهم پيامي به نوجوان‌ها بدهم! اما نوجوان‌هاي اين دوره و زمانه، قربانشان بروم هرچه بگويي در جوابت یک‌چیزی می‌گویند! آن‌قدر كه من گاهي با خودم فكر مي‌كنم: «حالا مي‌ميري اگه جواب ندی؟! یک‌ذره گوش بده خب نوجوان‌جان!».
