التهاب در کولیت اولسراتیو از رکتوم شما شروع می شود و ممکن است به روده بزرگ گسترش یابد. علائم ممکن است ثابت یا گذرا باشند. آنها شامل اسهال، کاهش وزن، گرفتگی شکم، کم خونی و خون یا چرک در حرکات روده هستند. هیچ درمانی برای کولیت اولسراتیو وجود ندارد، اما داروها می توانند به آرام کردن این التهاب کمک کنند. جراحی یک گزینه برای موارد سخت تر است. در مقابل شقاق زخم کوچکی بوده که در انتهای رکتوم (انتهای راست روده) ایجاد شده و علائمی نسبتا مشابه زخم در داخل روده بزرگ دارد.
علت زخم روده بزرگ چیست؟
پزشکان فکر می کنند که علت کولیت اولسراتیو پیچیده است و عوامل زیادی را شامل می شود. آنها همچنین عقیده دارند که این عارضه احتمالاً نتیجه یک پاسخ ایمنی بیش فعال است. وظیفه سیستم ایمنی شما محافظت از بدن در برابر میکروب ها و سایر مواد خطرناک است. اما گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن به اشتباه به آن حمله می کند که باعث التهاب و آسیب بافتی می شود.
علت شقاق مقعدی چیست؟
پوست مقعد بسیار نازک و حساس می باشد. در نتیجه ترک مقعدی اغلب در هنگام دفع مدفوع بزرگ یا سفت و رابطه مقعدی رخ می دهد. یبوست مزمن یا اسهال مکرر نیز می تواند منجر به پارگی پوست مقعد شود. همچنین سایر علل شایع شقاق عبارتند از:
- حرکات روده
- فشار آوردن در هنگام زایمان
- بیماری التهابی روده (IBD)
- بیماری کرون
- کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال
- تنگی بیش از حد عضلات اسفنکتر مقعد
همچنین در موارد نادر ، ممکن است این پارگی بنا به دلایل زیر به وجود بیاید:
- سرطان مقعد
- ویروس اچ آی وی HIV
- زگیل تناسلی
- بیماری سل
- سیفلیس
- تبخال
علائم کولیت اولسراتیو چیست؟
علائم کولیت اولسراتیو اغلب با گذشت زمان بدتر می شوند. در ابتدا ممکن است متوجه شوید:
- اسهال یا اجابت مزاج فوری.
- گرفتگی شکم.
- خستگی.
- حالت تهوع.
- کاهش وزن.
- کم خونی (کاهش تعداد گلبول های قرمز).
بعداً ممکن است داشته باشید:
- خون، مخاط یا چرک در حرکات روده.
- گرفتگی شدید.
- تب.
- بثورات پوستی.
- زخم های دهان.
- درد مفاصل.
- چشم های قرمز و دردناک
- بیماری کبد.
- از دست دادن مایعات و مواد مغذی.
علائم در کولیت اولسراتیو کودکان مشابه است و همچنین ممکن است شامل تاخیر یا رشد ضعیف باشد. برخی از علائم کولیت اولسراتیو در کودکان می تواند با بیماری های دیگر اشتباه گرفته شود، بنابراین مهم است که همه علائم را به پزشک اطفال گزارش دهید.
علائم شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟
شقاق مقعدی نشانه های بارز و مشخصی دارد و به راحتی می توان به وجود آن پی برد. فقط ذکر یک نکته ی اساسی در این میان مهم و ضروری به نظر می رسد و آن این است که برخی از علائم و نشانه های شقاق مانند خونریزی با علائم و نشانه های برخی بیماری های گوارشی خطرناک از جمله سرطان روده مشابه است از این رو در صورت مشاهده ی هر گونه علامتی مشابه با علائم زیر بهتر است که برای بررسی دقیق تر به پزشک متخصص شقاق مراجعه کنید.
ممکن است با شقاق مقعدی این علائم را داشته باشید:
- درد در حین و بعد از اجابت مزاج
- پارگی یا بریدگی قابل مشاهده در ناحیه
- خونریزی قرمز روشن در طول یا بعد از اجابت مزاج
عوارض شقاق چیست؟
عوامل خاصی خطر شقاق مقعدی را افزایش میدهند، از جمله:
- یبوست همراه با زور زدن برای دفع مدفوع سفت
- خوردن یک رژیم غذایی کم فیبر
- اسهال شدید
- جراحی کاهش وزن اخیر، زیرا منجر به اسهال مکرر می شود
- زایمان واژینال
- ترومای جزئی، به خصوص ترومای ناشی از دوچرخه سواری در سطح بالا
- هر گونه بیماری التهابی در ناحیه مقعد
شقاق همچنین ممکن است ناشی از بیماری التهابی روده، جراحی یا سایر درمان‌های پزشکی باشد که بر حرکات روده یا مقعد تأثیر می‌گذارد.
روش تشخیص کولیت اولسراتیو
برای تشخیص کولیت اولسراتیو در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، پزشک باید سایر بیماری ها را رد کند. پس از معاینه فیزیکی، آنها ممکن است موارد زیر را تجویز کنند:
- آزمایش خون: خون شما می تواند علائم عفونت یا کم خونی را نشان دهد. کم خونی سطح پایین آهن در خون شما است. ممکن است به این معنی باشد که شما در کولون یا رکتوم خود خونریزی دارید.
- نمونه های مدفوع: علائم عفونت، انگل ها (ارگانیسم های کوچکی که می توانند در بدن فرد زندگی کنند) و التهاب می توانند در مدفوع شما ظاهر شوند.
- آزمایشات تصویربرداری: ممکن است پزشک شما به تصویری از روده بزرگ و راست روده نیاز داشته باشد. ممکن است آزمایشاتی از جمله اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) انجام دهید.
- تست های آندوسکوپی: آندوسکوپ یک لوله نازک و انعطاف پذیر با یک دوربین کوچک است. پزشکان متخصص می توانند آندوسکوپ را از طریق مقعد وارد کنند تا سلامت رکتوم و کولون شما را بررسی کنند. تست های رایج آندوسکوپی شامل کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی است.
روش درمان شقاق
شقاق حاد مقعدی معمولاً طی 6 هفته با روش های مراقبتی در خانه درمان پیدا می کند. برخی از آنها با درمان یبوست ناپدید می شوند. شقاق مقعدی که 6 هفته یا بیشتر طول بکشد، شقاق مزمن نامیده می شود. زمانی که روش های در درمان خانگی شکست می خورند، به یک رویکرد تهاجمی تر و جراحی نیاز دارند.
افرادی که شقاق مقعدی آنها به خوبی بهبود نمی‌یابد ممکن است دچار عدم تعادل در فشار مقعدی باشند که مانع از گردش طبیعی خون در رگ‌های خونی اطراف مقعد می‌شود. کاهش جریان خون از بهبودی جلوگیری می کند. دارو، تزریق بوتاکس و حتی برخی درمان‌های موضعی که جریان خون را بهبود می‌بخشند، ممکن است به بهبود شقاق مقعدی کمک کنند.
درمان های دیگر عبارتند از:
- تغییر رژیم غذایی برای افزایش فیبر و آب، اقداماتی که به تنظیم حرکات روده کمک می کند و اسهال و یبوست را کاهش می دهد.
- حمام آب گرم تا 20 دقیقه در روز
- مصرف نرم کننده های مدفوع، مانند مکمل های فیبر، در صورت نیاز
- استفاده از داروهای موضعی مانند نیترات ها یا مسدود کننده های کلسیم
- انجام جراحی، مانند اسفنکتروتومی داخلی جانبی. در طول جراحی، فشار داخل مقعد آزاد می شود. این اجازه می دهد تا خون بیشتری در این ناحیه جریان یابد تا بافت ها بهبود یابد و محافظت شود.
خطرات ناشی از تزریق بوتاکس و داروهای مورد استفاده برای درمان شقاق مقعدی نسبتاً خفیف است. عوارض ناشی از جراحی شامل خطر عفونت، خونریزی و بی اختیاری مداوم گاز و مدفوع یا حرکات کنترل نشده روده است.
https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/anal-fissures
