محمدعلی فردین سوپراستار سینمای ایران در قبل از انقلاب بعد از 20 سال بازیگری یک مغازه فرش فروشی در میدان ونک باز کرد و به فرش فروشی مشغول شد.
شغل دوم محمدعلی فردین چه بود ؟
سیاوش فردین پسر این آقای بازیگر می گوید:
پدرم از قدیم عاشق فرش بود و در خانه ما همیشه بیش از متراژ خانه فرش وجود داشت كه آنها را روی هم می‌انداختیم.
او هر شهری مثل اصفهان، تبریز و. . .می‌رفت چند تخته فرش با خودش می‌آورد. پدرم دستی در هنر داشت و نقاشی هم می‌كشید؛ به همین خاطر نقوش فرش همیشه برای او جذاب بود.
جالب اینكه در شغل جدیدش هم موفق و متفاوت عمل كرد. دكور مغازه فرش‌فروشی فردین بسیار متفاوت از سایر مغازه‌ها بود. از آن به بعد تغییر و تحول عمده‌ای در فرش‌فروشی‌ها به وجود آمد.
البته فرش‌فروشی را هم بعد از مدتی به قنادی تبدیل كرد. زمانی بود كه زیرخاكی در فرش‌فروشی و آنتیك‌فروشی‌ها معامله می‌شد و پدر تصمیم گرفت تا مساله‌ای پیش نیامده مغازه را به قنادی تبدیل كند.
بیوگرافی محمدعلی فردین
محمدعلی فردین 15 بهمن 1309 در تهران و از خانواده ای هنر دوست در محلی بین خیابان شهباز سابق و خیابان ری به اسم ادیب الممالک، کوچه صحت، به دنیا آمد. پدرش علی گل فردین، کارمند اداره تسلیحات و از بازیگران تئاتر، در کنار تقی ظهوری کارهای مولیر را اجرا می کرد، محمد علی در خانوادهٔ پدری اش دو برادر به نام های عباس و ایرج و یک خواهر داشت. او فرزند ارشد خانواده محسوب می شد.
کودکی محمدعلی فردین
دوران ابتدایی را در دبستان ترقی در خیابان شهباز، و دوره متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاه آباد گذراند و موفق به اخذ دیپلم گردید، در سن 18 سالگی راهی سربازی شد و دو سال در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی خدمت کرد.
ازدواج محمدعلی فردین با مهری خمارلو
فردین در سن 19 سالگی با دوشیزه مهری خمارلو ازدواج کرد، همسرش از آشنایی و ازدواج با فردین چنین می گوید:
فردین دوست برادرم بود، با هم ورزش می کردند و موجب آشنایی مختصر من و فردین شد، پیشنهاد ازدواج از طریق برادرم مطرح شد، او بسیار سر به زیر و محجوب بود، او با نوزده سال سن و من هم هفده ساله در همان سال ازدواج کردیم.نام همسر فردین، مهری خمارلو است که هم اکنون درگذشته است. او دارای چهار فرزند به نام های سعید، سیاوش، عاطفه و آمنه است.
شهرت محمدعلی فردین
محمد علی فردین هنرپیشه ای بود که که شهرتش ازسینما آغاز نشد بلکه مدال نقره المپیک(کشتی) نخستین بار او را بر سکوی شهرت برد.در سن شانزده سالگی علی رغم مخالفت های پدر به شکل حرفه ای به ورزش هایی چون:فوتبال، ژیمناستیک، شنا و هالتر پرداخت، و با تعییر پی در پی رشته های ورزشی سرانجام از دنیای کشتی سردرآورد. او به باشگاه نیرو و راستی رفت و زیر نظر کیومرث ابوالملوکی به فراگیری فنون کشتی پرداخت ابوالملوکی در مورد فردین می گوید:بسیار باهوش بود. فنون کشتی را به راحتی یاد می گرفت و راحت تر از آن اجرا می کرد بیش از آن که از زور بازو و قدرت خود استفاده کند، از هوش و ذکاوت خود بهره می برد.
بعدها فردین به باشگاه تهران رفت، در این جا بود که با غلامرضا تختی آشنا شد، او در این باشگاه زیر نظر حبیب الله بلور به صورت حرفه ای کشتی را دنبال کرد وی اولین بار در مسابقات قهرمانی کشور در رشته آزاد در سال 1332 در اصفهان در وزن ششم مدال برنز گرفت و در سال 1333 در انتخابی تیم ملی در وزن 73 کیلو برگزیده شد و راهی تیم ملی گردید و در دومین دوره مسابقات جهانی در سال 1954 میلادی در توکیو به همراه محمود ملاقاسمی، محمدمهدی یعقوبی، ناصر گیوه چی، توفیق جهانبخت، عباس زندی، غلامرضا تختی و احمد وفادار اعضای تیم ملی را تشکیل دادند و در نهایت در این مسابقات تیم ایران دو مدال طلا در اوزان 67 و 79 کیلوگرم توسط مرحوم توفیق جهانبخت و عباس زندی به دست آمد اما در وزن 73 کیلوگرم محمدعلی فردین با شکست حریفانی از فیلیپین، سوئد، آرژانتین و ژاپن فینالیست شد ولی در مبارزه پایانی مغلوب حریف گرجی از شوروی سابق شد و با مدال نقره به کار خود پایان داد.
محمدعلی فردین قهرمان کشتی ایران
همچنین در سال 1336 در قهرمانی کشور در تهران در یک وزن پائین تر در وزن پنجم با شکست همه مدعیانش از عنوان قهرمانی را به دست آورد، فردین برای اینکه ثابت کند در رشته فرنگی نیز تبحر دارد در مسابقات قهرمانی کشور در سال 1337 در تهران در وزن ششم بعد از اینکه همه حریفان خود را تا فینال شکست داد در مبارزه نهایی نیز در فینالی تکراری از سد محمد بهادری گذشت و با کسب عنوان قهرمانی در صدر وزن ششمی ها قرار گرفت. وی به دلیل آسیب دیدگی و پاره ای نامهربانی ها مجبور شد با دنیای کشتی خداحافظی کند، محمدعلی فردین از معدود قهرمانانی است که هم در کشتی آزاد و هم در کشتی فرنگی، عنوان قهرمانی ایران را نصیب خود کرد.
فعالیت هنری محمدعلی فردین
نخستین فیلم محمدعلی فردین
فردین در سال 1338 نخستین فیلم خود را با عنوان دوقلوها (چشمه آب حیات) بازی کرد.او در فیلمهای گنج قارون و سلطان قلبها شهرت و محبوبیت بسیاری بدست آورد.قدرت فردین در بازیگری قابل توصیف نیست.نقش او در فیلمهاش همیشه ارتباط مستقیم با مردم دارد.او در فیلمهایش نامهای عامیانه دارد و خانه وغذایش بسیار ساده است وغالبا فقیر است.درونمایه طنز در شخصیت او، او را هر چه بیشتر در میان مردم محبوب کرد. او در فیلمهای زیادی با ظهوری همبازی بود. فردین علاوه بر بازیگری در زمینه کارگردانی(عشق وانتقام، گرگهای گرسنه، سلطان قلبها، قرار بزرگ و…)، نویسندگی (عشق وانتقام، سلطان قلبها و…) ،مشاور فیلمنامه وتدوینگر نیز فعالیت نمود.
آخرین فیلم محمدعلی فردین
فردین در سال 1361 آخرین فیلمش با عنوان برزخی ها را بازی کرد وازآن به بعد اجازه بازیگری را از او گرفتند، با این وجود او حاضر به ترک کشور نشد.فردین در دوره اوج موجب به وجود آمدن یک سبک به نام سبک فردینی شد که طرفداران بسیاری داشت.
کارهای خیر محمدعلی فردین
فردین شخصی نیکوکار بود. او کلیه هزینه کفن و دفن جهان پهلوان غلامرضا تختی را تقبل کرد و در در دوره ای، دستمزد بازیگری اش را برای تهیه جهیزیه به یک دختر داد ،همچنین وی هزینه ساخت18 مدرسه را تقبل کرد که اینگونه نیکوکاری ها پس از درگذشت او مطرح و شناخته شد.
فوت محمدعلی فردین
سرانجام فردین در فروردین ماه سال 1379 چشم از جهان فروبست و در میان سیل هنرمندان وهنردوستان وبا یک تشییع جنازه بی سابقه در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. اما بی شک فردین در دل ملت ایران تا سالها زنده خواهد ماند.روحش شاد ویادش گرامی باد.
